breken

"breken" German translation

„breken“: intransitief

[ˈbreːk-]intransitief/onovergankelijk werkwoord | intransitives Verb v/ien | und u.transitives Verb v/t <zijn hulpwerkwoord zijn | Hilfsverbzn>

(For more details, click/tap on the translation)

[ˈbreːk-]intransitief/onovergankelijk werkwoord | intransitives Verb v/i <zijn hulpwerkwoord zijn | Hilfsverbzn>

(For more details, click/tap on the translation)

ook | aucha. reißen
breken

breken
ook | aucha. unterbrechen, lösen
breken figuurlijk | figurativ, in übertragenem Sinnfig

breken figuurlijk | figurativ, in übertragenem Sinnfig
sich brechen Strahlen, Wellen
breken

breken

examples

zich het hoofd breken over

sich den Kopf zerbrechen über (accusatief, 4e naamval | Akkusativakk)

zich het hoofd breken over

men kan geen ijzer met handen breken

Unmögliches kann man nicht verlangen

men kan geen ijzer met handen breken

zijn nek breken

sich das Genick brechenook | auch a. figuurlijk | figurativ, in übertragenem Sinnfig

zijn nek breken