„potrafić“: czasownik dokonany potrafićczasownik dokonany | perfektives Verb pf <-ię> Overview of all translations (For more details, click/tap on the translation) können können potrafić umieć potrafić umieć examples potrafić +bezokolicznik | Infinitiv inf być zdolnym imstande sein potrafić +bezokolicznik | Infinitiv inf być zdolnym potrafić +bezokolicznik | Infinitiv inf fähig sein zu +bezokolicznik | Infinitiv inf potrafić +bezokolicznik | Infinitiv inf