„narobić“: czasownik dokonany narobićczasownik dokonany | perfektives Verb pf <-ię; dopełniacz | Genitivgen> Overview of all translations (For more details, click/tap on the translation) bereiten bereitenbiernik | Akkusativ akk narobić wstydu, kłopotu narobić wstydu, kłopotu examples narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg sich abrackern narobić się wyraz potoczny, poufały | umgangssprachlichumg