„wegkommen“: intransitives Verb wegkommenintransitives Verb | czasownik nieprzechodni v/i <sein | (słowo posiłkowe)sn> umgangssprachlich | wyraz potoczny, poufałyumg Overview of all translations (For more details, click/tap on the translation) znikać wyrwać się, wydostać się More examples... wyr(y)wać się, wydosta(wa)ć się (hier stąd) wegkommen fortkommen wegkommen fortkommen examples wegkommen vonDativ | celownik dat loskommen wyzwalać <-wolić>się (od, zGenitiv | dopełniacz gen) wegkommen vonDativ | celownik dat loskommen wegkommen vonDativ | celownik dat pozby(wa)ć sięGenitiv | dopełniacz gen wegkommen vonDativ | celownik dat examples gut wegkommen bei etwas dobrze wychodzić <wyjść>naLokativ | miejscownik lok gut wegkommen bei etwas znikać <-knąć> wegkommen abhandenkommen wegkommen abhandenkommen examples über etwas wegkommen przebolećperfektives Verb | czasownik dokonany pfAkkusativ | biernik akk über etwas wegkommen mach, dass du wegkommst! zabieraj się stąd! mach, dass du wegkommst!