„weichen“: intransitives Verb weichenintransitives Verb | geçişsiz fiil v/i <wich; gewichen; sein | geçmiş zaman „sein“ fiiliyles.> Overview of all translations (For more details, click/tap on the translation) yol vermek, bırakıp gitmek, çekip gitmek, bırakmak yol vermek (Dativ | -e halidat -e) weichen bırakmak (-i-e) weichen weichen bırakıp gitmek weichen (≈ verschwinden) weichen (≈ verschwinden) çekip gitmek weichen umgangssprachlich | konuşma diliumg weichen umgangssprachlich | konuşma diliumg examples jemandem nicht von der Seite weichen jemandes | biri(si)ninbiri(si)nin yanından ayrılmamak jemandem nicht von der Seite weichen
