„umfallen“: intransitives Verb umfallenintransitives Verb | geçişsiz fiil v/i <unregelmäßig | kuraldışıirr; -ge-; sein | geçmiş zaman „sein“ fiiliyles.> Overview of all translations (For more details, click/tap on the translation) yere düşmek, devrilmek, çökmek, yıkılmak yere düşmek, devrilmek umfallen umfallen çökmek, yıkılmak umfallen (≈ zusammenbrechen) umfallen (≈ zusammenbrechen) examples zum Umfallen müde yorgunluktan yıkılacak halde zum Umfallen müde